“…/ey benim, benden-
derin toprağım!
ört beni, kurdumla-
böceğim üşür.
ben ölürken, ey hırkam!
avluya köz düşer.
göğsüm kadar söz eder.
gümüş olur.” Sina Akyol
Şair ve gazeteci 72 yaşında hayata veda etti. 1950’de Ankara‘da doğdu. Gazetecilik ve Halkla İlişkiler Yüksekokulu‘nu bitirdi. TRT‘de program yapımcısı olarak çalıştı. Şiirleri Adam Sanat, Dost, Varlık, Yazko Edebiyat gibi dergilerde yayınlandı. Ölüm haberini Gökhan Arslan şöyle duyurdu. Ölüm bir kez yola çıktı mı önüne kim gelirse alıp götürüyor. Şiirimizin en az sözcükle en çok şey anlatan şairi Sina Akyol’u da kaybettik. Hepimizin başı sağ olsun” diyerek duyurdu.
“Sina Akyol’un şiirini en iyi açıklayan tanım ‘yalın söz’dür. Sözün yalınlığı ise yazdığı şiirde hayatın yalınlığı olarak ortaya çıkar. Bu, bildik bir yalınlık olmayıp gündelik hayata ve onun diline karşı ve onu reddetmeyle biçimlenen bir yalınlıktır. Bir bakıma yalınlık Akyol’un yazdığı şiirde farklı bir biçim anlamındadır. Bu biçim reddetmeyle somutlanır.
“Belki buna farklı bir ‘mana’ demek de gerekebilir. Çünkü söz anlamdır, Akyol’un deyimiyle ‘mana’dır. Anlam söz’dedir. Söz’se önce sesi çağrıştırır. Akla ilk getirdiği sestir. Çoğu yerde de sözün yerine geçer. Ses’ten ilk anlanacak olansa çığlıktır. Duyurmak istediği en azından insanın kendinden duymak istediği bir ses’tir.” (Halim Şafak)
Gerçekten haiuku tarzını şiire geniş şekilde uygulayan bir şairdi. Özümsenmemiş söz ve geveze söylemin karşısında şiiri yeniden yetkin bir şekilde üreten bir şairdi.
SEVGİ ŞİİRİ
Ayacığın kasıldıkça
ayağımı buluyor.
Benim de zaten
gözüm seğiriyor
yalnız durdukça.
Ne yapsak? Biz bize
mi değsek? Sonra bir gün
yol olsa,
gezmelere gitsek.
Gümüş derelere
gümüş derelere
BABAM İÇİN
Yaz bahçesi!Sefalı vakitler!
Rüzgar narin! Hayat ince!
Zamanın rengi
kıvamına erince,
sofraya ardıç
dalı değerdi.
Sen, olgun kavun!
Ben, delikanlı peynir!
Hemhal olur söyleşirdik.
Genç babam,gencecik babam.
şiir kitapları:
– su tadında (1980)
– lokman’la geçen şen günlerim (1982)
– haytalarla hatmiler (1990)
– ayda tümör izleri (1994)
– avluda (1996)
– meğer söz gümüş (1996)
– ikindi kitabı (1999)
– belki çiçek dağına/toplu şiirler (1999)
– olmanın halleri (2002)
– meğer söz bakır (2006)
– yetinmek sevindirir/seçme şiirler (2007)
– vadedimveylaya (2011)
– salyangoz ilmi (2014)
