ŞİİRİM ISITIR SENİ
bulutların
yere doğru sarkarak çiçek saçtıkları uçuşlardasın
kar ışığı altında birikiyormuş hep geceleri hayalin
içinde, soğukları mavi saydam bir buzdur karayel
iki soluk arası teninde üşür İstanbul
kaptansız bir geminin kaçak güvertesinde
iç ürpertilerime inen bir gece yelisin
o bir gece yeli nabızlarıyla atarak şiirim ısıtır seni!
ayrılığın bize
o dişlek notalarda pusu kurduğu nazar şarkılarındasın
sözlerinin şu kahredici törpülerinde o kızıl çark taşlarının.
bütün beyaz kuşlar uçup gitmişler diye kıyılardan
o dağ göllerine öykünen çıplağına yazıyor dizeler bizi
haşlanan ağzından fışkıran pankartıyla
şimdi, dillerini bilmediğim kuşların şakımalarından
tırnaklarımla şiirler söküyorum sana
başıbozuk şiirler karanlığın granit sesli göğüslerinden
artık, aşka kayıtsız tapınağından ayrılık melodilerinin!
derin uğultularında yeşeren diriliş tohumudur rüzgârın adı
işte orda serçenin adımlarından sökülür devrim
sevdalı kelebeklerin renklerinde yırtılır olanca sessizlikler
o isyancı çiçekler saksılarından fırlayıp
şu vahşi bozkırlara taşırlarken sırtlarında kendi ağaçlarını.
Kutlarim.Kaleminizesaglik.