Ne özlemlere yenik düşeriz,
Ne demirin tene değen soğuğuna.
Vurdukça yüzümüze kış güneşinden bir parça,
Yeniden dile gelir öfkeli sevdamız,
hevesli gecelerimiz.
Sanmayın ki mızrapsız kalan sazımızdan vazgeçeriz,
sanmayın ki burnumuzu sızlatan türkülere doyarız.
Kanatır da parmaklarımızı
yine vazgeçmeyiz
yüreğin çatına vurmaktan
en kavgacı ezgilerin.
